donderdag 12 september 2013

Oğuz Atay - Het leven in stukken (1971)




"Wat heb je nou gezien op deze wereld, waar alle deuren een voor een worden dichtgetrokken? Welk manco van je heb je van hen mogen corrigeren? Hebben ze je gemeld dat de reis bijna ten einde was voordat je bij de laatste halte was? Opeens riepen ze uit: 'We gaan tot hier, niet verder!' Als je dat van tevoren geweten had, zou je heel aandachtig naar de stations hebben gekeken; geen boom zichtbaar door het raam, geen stukje lucht dat aan je aandacht zou zijn ontsnapt. In ieder wateroppervlak had je naar je schaduw gekeken. En dan hebben ze ook nog het lef te beweren dat ze het van tevoren gezegd hadden. We hebben in zijn algemeenheid aangegeven dat er aan alles een einde komt. We hebben gezegd dat door het leven alles verslijt en versleten wordt."







Geen opmerkingen:

Een reactie posten